رفاقت تعطیل!

بغضی گلویم را میفشارد.. از یادآوری یک خاطره که فکر میکردم فراموشش کرده ام.. فکر میکردم دریا دلی شده ام و بخشیده ام.. ولی نه.. این درد فراموش نمیشود انگار.. آموختن گاهی بسیار درد آور است.. آن هم از کسی که زمانی فکر میکردی نزدیک ترین دوستت بود.. آه که گاهی چقدر واژه ها رنگ میبازند.. واژه ی دوست.. رفیق..

پ ن:دیگران را به خاطر گوشه گیر بودن ملامت نکنیم. تنها بودن خیلی بهتر از نارفیق بودن است..

پ ن: Naval by yann

باد ما را با خود خواهد برد...